«دبه ها در هوا رقصانند، دستان گره کرده مردم در هوا تاب می خورد و فریادها از سر استیصال بلند و بلندتر می شود»؛ این نخستین بار بعد از فتح خرمشهر است که نماز جمعه
قمقمه های خونین خرمشهر جای خود را به رقص دبه های بی آب برابر مسجد جامع داده است
عبارات مهم : اعتراض
«دبه ها در هوا رقصانند، دستان گره کرده مردم در هوا تاب می خورد و فریادها از سر استیصال بلند و بلندتر می شود»؛ این نخستین بار بعد از فتح خرمشهر است که نماز جمعه شهرستان با تاخیر برگزار شده، تاخیری که مسببانش معتراضی هستند که روبه روی مسجد جامع خرمشهر دست به اعتراض زده اند، دبه های ارزش را بالای سر برده اند و آب را از آخرین سنگر مقاومت شهر طلب می کنند.
قمقمه‌های خونین خرمشهر جای خود را به رقص دبه‌های بی‌آب برابر مسجد جامع داده است
شوری آب خوزستان یک هفته ای است که ماندگار شده، جنوبی ها امیدی ندارند که این مهمان نا خوانده هم چمدانش را ببندد و برود. گرد و غبار که اول مهمان منزل های ارزش بود، حالا عضوی از آنها است و گمان می رود که بی آبی و صف های طولانی جهت پر کردن دبه های تصویری همیشگی از خوزستان باشد.
می گویند خشکسالی ها آب دریا را از سمت خلیج فارس به سمت اروندرود و از آنجا به سمت رودخانه کارون آورده، اتفاقی که باعث شده است تا آب رها شده است از پشت سدها که جلو ورود آب دریا به رودخانه اروند و کارون را می گرفته، دیگر ناجی کارون و اروند نباشد. ولی خشکسالی تنها عامل نیست.
«دبه ها در هوا رقصانند، دستان گره کرده مردم در هوا تاب می خورد و فریادها از سر استیصال بلند و بلندتر می شود»؛ این نخستین بار بعد از فتح خرمشهر است که نماز جمعه
عبدالله سامری، نماینده مردم خرمشهر طرح های توسعه نیشکر را مقصر بعدی این اتفاق می داند. او گفته است: «در مسیر رودخانه کارون تا خرمشهر چندین طرح توسعه نیشکر وجود دارد. این طرح های توسعه، از آبی که از پشت سدها در رودخانه کارون رها می شود تا پیش از آنکه به خرمشهر برسد، برداشت های فراوانی انجام می دهند و این عنوان باعث می شود تا آبی که به خرمشهر برسد کم باشد و شاهد کم کردن کیفیت و شوری آن در مقطع خرمشهر باشیم. این برداشت ها باعث می شود تا آبی که قرار است از رودخانه کارون وارد کانال ژیان شود و سپس به رودخانه بهمنشیر بریزد کم کردن پیدا کند. به علت این که میزان این آب کم هست، نمی تواند در تقابل با آب شوری که از دریا وارد می شود، قرار بگیرد و به همین علت آب، شور می شود.»
اگرچه مسئولان طی روزهایی که شوری آب گریبان مردم خوزستان را گرفته هست، سخنان بسیاری گفته اند، وعده های بسیاری از ساخت سد خاکی و پروژه ها خطوط انتقال ۶ کیلومتری آب غدیر داده اند، وعده ها (توزیع آب) را عملی کرده اند و حتی در خوزستان حاضر شده است اند ولی اعتراض مردم به اوضاع بی آبی همچنان ادامه داشته هست. «اعتراض با دبه های خالی از آب» در نماز جمعه این هفته خرمشهر ولی بیش از همه اعتراض ها خبرساز شده است هست. مسجد جامع خرمشهر، نماد مقاومت مردم در جنگ 8 ساله این بار صحنه اعتراض خرمشهری ها بوده هست. جایی که مردم خرمشهر تا آخرین قطره خون ارزش را جهت سالم نگهداشتن آن دادند و حالا آن را آخرین سنگر خود می دانند. تصویرهای و فیلم های اعتراضی مردم خرمشهر در برابر مسجد جامع در شبکه های مجازی با عنوان «یزله دبه ها» دست به دست می شود. دبه ها در هوا رقصانند، دستان گره کرده مردم در هوا تاب می خورد و فریادهایی که از سر استیصال بلند و بلندتر می شود، بازدیدکنندگان را به یاد «یزله» یکی از موسیقی های محلی جنوبی انداخته هست. موسیقی ای که زیاد خوزستانی ها با آن به عزای حسین (ع) می نشینند.
کاربری به اسم امیر ابتهاجی با اشاره به اعتراض روز جمعه مردم در خرمشهر و آبادان به اوضاع بی آبی در توئیتر نوشته است: «در جزیره مینو مردم به وسیله تانکر آب می گیرند. در زیاد مناطق خوزستان مثل بستان از شیر آب، گل بیرون می آید و اوضاع آب خوزستان نیز همین است.»
قمقمه‌های خونین خرمشهر جای خود را به رقص دبه‌های بی‌آب برابر مسجد جامع داده است
مهرنوش نیز نوشته: «می دونید دمای 54 درجه یعنی چی؟ می دونید زیر تیغ آفتاب خوزستان جهت آب یزله کردن یعنی چی؟ می دونید خریدن آب هنگامی که پول نون نداری یعنی چی؟ نه نمی دونید ولی ما می دونیم.» محمدرضا جعفری کاربر دیگری ولی خبر از ماجرای دیگری می دهد. او می گوید که توزیع آب های معدنی در خرمشهر با مسئله مواجه شده است است: «از خرمشهر پایتخت خون و قیام امروز خبر رسیده بطری یک و نیم لیتری آب معدنی 3 هزار و 500 تومان فروخته می شود و صف های تانکرهای آبرسانی هم طولانی هست. دبه امروز ابزار زنده ماندن است در آبادان و خرمشهر.»
اما آیا این ماجرا واقعیت دارد؟ به سراغ تلفن می روم. کد خرمشهر را می گیرم و پشت بندش رقم ها را. مریم پاسخ می دهد. شماره مربوط به یک کافه در خرمشهر هست. از او راجع به اوضاع توزیع آب می پرسم. می گوید: «وقتی از بسته های آب دولتی با خبر شدیم خیلی دیر شده است بود. همسایه مان گفت که مسجد جامع آب می دهند، زمانی که به مسجد رفتیم اصلا آبی گیرمان نیامد. مدتی است که آب معدنی از سوپرمارکت ها می خریم که آن هم کمیاب شده. باید به 10 تا 12 مغازه سر بزنیم تا یک باکس آب گیرتان بیاید.»
«دبه ها در هوا رقصانند، دستان گره کرده مردم در هوا تاب می خورد و فریادها از سر استیصال بلند و بلندتر می شود»؛ این نخستین بار بعد از فتح خرمشهر است که نماز جمعه
او می گوید: «قیمت آب بشکه ای زیاد از قبل شده. پیش از این آب را با دستگاه تصفیه می کردیم ولی دیگر نمی توانیم از آن هم استفاده کنیم. تصفیه جوابگوی آب شور و بد بویی که داریم نیست. تازه دستگاه تصفیه در همه منزل ها پیدا نمی شود ولی آنهایی که دستگاه تصفیه کن دارند هم دیگر به کارشان نمی آید و بطری بطری آب می خرند.»
در این شرایط اقتصادی، هزینه خرید بسته های آب آشامیدنی هم به هزینه خانوارهای خوزستانی اضافه شده است ست. او می گوید: «هر باکس 6 تایی بطری آب معدنی نزدیک به 10 هزار تومان خریداری می شود. او می گوید: مصرف آب در این درجه حرارت خوزستان به قدری اوج است که در یک روز ممکن است کل یک باکس آب تمام شود.»
قمقمه‌های خونین خرمشهر جای خود را به رقص دبه‌های بی‌آب برابر مسجد جامع داده است
عباس یکی دیگر از اهالی خرمشهر هست. شماره او را از سایت دیوار و آگهی فروش یک یخچال فریزر سوپرمارکت پیدا کرده ام. می شود حدس زد که او می تواند اطلاعات بیشتری راجع به اوضاع بازار آب خریداری شده است داشته باشد.
او می گوید: «بسته ها به دست ما هم نرسیده هست. البته به فرهنگ خود مردم شهر هم بستگی دارد. نه صف درست و حسابی تشکیل می دهند، نه توزیع عادلانه را رعایت می کنند، یک نفر یک بسته می گیرد و دیگری چندتا. ولی آبهایی که با تانکرهای حمل آب آورده اند به اندازه کافی به همه می رسد ولی بسته های آب معدنی به دست معدود افرادی رسیده است.»
او از نحوه توزیع آب می گوید: «شایعه می شود. هر کسی به دیگری خبر می دهد که دارند آب پخش می کنند وگرنه هیچ رسانه ای نیست که وقت توزیع آب را به مردم اطلاع دهد. معمولا در هر محله ای یک زمین خالی مثل پارک، زمین فوتبال و … پیدا می شود که ماشین را نگه می دارند و بسته های آب را بین مردم توزیع می کند.»
از او می پرسم خودش چطور آب خانواده را تامین می کند. می گوید: «ما تا آنجایی که بتوانیم آب معدنی می خریم و آنجایی که توانش را نداشته باشیم مثل بقیه زیر دمای 50 درجه پشت سر می ایستیم تا دبه ها را از آب پر کنیم. آب لوله کشی به هیچ نحوی قابل آشامیدن نیست. از آب دریا شورتر است به اندازه ای که به تلخی می زند. بعد از استحمام هم مجبوریم یک بطری آب معدنی روی بدنمان بریزیم تا سرمان شوره نزدند و شوریش اذیت مان نکند. دستگاه تصفیه آب جوابگوی آب لوله کشی نیست، که اگر بود کارخانه های تصفیه آب در اطراف شهر امروز کارشان را تخته نمی کردند. آنها هم به خاطر بیش از حد بودن شوری آب و صدماتی که شوری آب به دستگاه ها می زند، کار را تعطیل کرده اند.»
عباس می گوید: «آب معدنی هم کمیاب شده، باید بگردید تا بسته ای آب معدنی پیدا کنید. یک بسته آب معدنی 6 تایی یک و نیم لیتری که تا پیش از این 5 هزار تومان می خریدیم به 7 و 8 هزار تومان رسیده و زیر 7 هزار تومان گیر کسی نمی آید.»
خرید بطری های آب معدنی به علاوه لطماتی که شوری آب به دستگاه تصفیه آب منزل وارد کرده نزدیک به 200 هزار تومان خرج روی دست عباس گذاشته هست. او می گوید: «یک فیلتر تصفیه کن که از این به بعد توانایی استفاده در خوزستان را ندارند، نزدیک به 150 هزار تومان خرج برداشته و در یک هفته ای که از این اوضاع می گذرد نزدیک به 45 تا 50 هزار تومان هزینه خرید بطری آب معدنی شده است است.»
تا لحظه نگارش این گزارش آخرین اوضاع آب شرب خرمشهر حکایت از شوری آب و بوی بدش دارد ولی نماینده خرمشهر به رسانه ها گفته است که مسئله شوری آب حل شد. یکی از لوله های طرح آب رسانی غدیر شکسته بود. بعد از ترمیم لوله، آب شرب تصفیه شده است در شبکه های آب رسانی قرار گرفت. او از مردم خواسته تا شیر آب را مقداری باز نگه دارند تا آب شور از لوله ها تخلیه شود.
واژه های کلیدی: اعتراض | خرمشهر | اعتراض | خرمشهر | خوزستان | آب معدنی | رودخانه | آب معدنی | تصفیه آب
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
